Ghalia & Mama's Boys (B/US) La Machine Brussel - CD release Party zondag 05 november 2017 reporter: Steven Kauffmann - photo credits: Anja Cleemput Album report: Let The Demons Out info club: La Machine © Rootsville 2017

Mijn eerste kennismaking met de ruige juke joint blues van Johnny Masto was op Peer 2007, we waren meteen weg van zijn explosieve cocktail van scheurend mondharmonicawerk en de striemende gitaarsalvi van Smokestack Brown en bleven de daaropvolgende jaren trouwe bezoeker van ’s mans concerten in de Benelux. We zijn ondertussen 10 jaar en duizenden dampende bluesshows verder en door een speling van het lot heeft de band zonet een CD ingeblikt met de Brusselse Ghalia Vautier, getiteld : “Let the Demons Out”. Op 1 november was er de Brusselse relaeseshow van dit nagelnieuwe album in club La Machine in de Sint-Gorikswijk.

Voor Ghalia en haar talrijk opgekomen lokale fans moest en zou dit een gedroomde thuismatch worden en vanaf het moment dat ze het podium betrad, kon het feest op en voor het podium ongebreideld uit zijn voegen barsten. Na de instrumentale intro mocht deze geoliede machine in vol ornaat losbarsten met het stampende “Hoodoo Evil Man” en de dreigende langzaam openbarstende titelsong van de nieuwe plaat “Let the Demons Out”. Een hels voortjakkerende duivelsuitdrijving voorwaar en meteen blijkt dat Ghalia daadwerkelijk een viriele dosis charmante girlpower en vrouwelijk testosteron injecteert in de sowieso al vuige wall of sound van Johnny Mastro en zijn omstuimig rockende combo.

Anno 2017 is de versie 2.0 is een feit en hun nieuwe fraai ogende aanwinst een lust voor oor en oog, zo blijkt quasi instant en te meten aan de temperatuur en chemie op het podium. Tijdens het duet “Waiting” treedt Johnny Mastro haar bij als gastvocalist en zorgt met zijn iele frasering vooreen mooi contract met de zelfverzekerd galmende strot van Ghalia. “Press that Trigger” – een van de prijsbeesten van het nieuwe album – krijgt een crescendo opbouw en drijft op een zinderende harmonicasolo van frontman Johnny Mastro. Het feestje zit retestrak in elkaar en met zijn vlammende harmonicasoli pookt Johnny de rest van de band op tot een hypnotische groove die niemand in de zaal onberoerd laat … “Hiccup Boogie” draagt echo’s van John Lee Hooker in zich en er worden zowel streepjes Canned Heat als Norman Greenbaums’ “wereldhit Spirit in the Sky” in verweven … Ondertussen wordt er voor het podium duchtig  geshaket en luchtgitaar gespeeld dat het geen aard meer heeft in een bloedheet La Machine. Even wordt er gas teruggenomen met de bloedernstige ballade “Addiction” en al snel volgde de obligate cover onder de vorm van “Before You Accuse Me”.

De gouden strot en pittige verschijning van Ghalia voegen onmiskenbaar een patina dimensie toe aan dit harddriving bluesorchestra dat op deze manier een nieuw elan en tweede adem vindt. “Nieuwe wijn in oude zakken” zal u zeggen maar de chemie werkt live zeer duidelijk en de nieuwe nummers staan als een huis. Na deze Eurotour steken Johnny , Ghalia & Co de plas over om daar de podia onveilig te gaan maken met deze hernieuwde formule.  We kijken nu alvast reikhalzend uit naar hun passage op een van de bluesfestivals die onze contreien rijk is  !